Een Non-Fungible Token (NFT) is een geregistreerd eigenaarschap van een digitaal artefact. Op een blockchain, ofwel een gedecentraliseerde administratie. Niemand is op deze manier echt de baas over deze administratie. Je registreert er een digitaal artefact – een foto, een afbeelding, een animatie – en registreert vervolgens dit werk. Je munt een certificaat. Dat certificaat (token) kan dan vervolgens verhandeld worden. Alles nogal abstract.
Toen de NFT’s bekendheid kregen en de eerste items voor bizarre prijzen verkocht werden had ik dus ook geen idee wat het waren. Ik was nog nieuw in de wereld van cryptomunten en blockchain dus had ik nog geen verstand van wat er nodig was om een NFT aan te kopen of aan te bieden. En nu heb ik het nog eens geprobeerd en ik neem je mee op reis. Een praktische, hands-on reis. Na dit verhaaltje weet je wat er nodig is om een NFT te kunnen maken.
Wat heb je nodig voor een NFT?
Wat je nodig hebt in het kort is een marktplaats voor van NFT-dienstverlening en een zogenaamde Wallet. Ik heb kort gezocht en gekozen voor de (niet-gecureerde) marktplaats die zich de grootste noemt. Wat ik zocht was iets met een lage instap en een zo hoog mogelijk gebruikersgemak. Het werd opensea.io, de keuze was nog willekeurig en het is ook niet zo dat ik dit platform direct aanraad. Daarvoor ga ik nog verder onderzoek doen.
Het eerste wat me opviel is dat ik geen account hoefde aan te maken. De Wallet diende als mijn account. Alsof je met een bankrekening inlogt. Opensea heeft een lijstje van Wallets waaruit je kan kiezen. Niet elke Wallet is dus geschikt. Ik had er eentje bij Coinbase en die heb ik gekoppeld. Later kon ik wel een profiel aanmaken om het er wat persoonlijker uit te laten zien.
Na koppeling
Na de koppeling van Wallet aan Opensea, een gemakkelijk proces dat ik doorliep op de mobiele telefoon, kon ik vanuit de Wallet een digitaal kunstwerk aanbieden. Ik heb gekozen voor een door mij gemaakte foto van een paddenstoel, het de naam Amanita gegeven en vervolgens stond deze op de NFT-beurs en een token (soort van certificaat) in mijn Wallet.
Vervolgens kan ik met dit object de markt op. Ik kan het aanbieder via een adres en delen op Sociale Media of via berichten.
Er is ook een bieder maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat dit een bekende van me is. Leek me leuk om ook deze stap nog te zien. Ik heb het aanbod niet geaccepteerd want er komen de nodige kosten bij voor de transactie.
Het was interessant om te doen en te leren. Er zijn tal van mogelijkheden met NFT’s. Bijvoorbeeld als vervanger of aanvulling van een copyright, daar zal ik nog eens induiken.
Het appelleert aan de verzameldrift. Zelf heb ik in mijn leven veel gespaard: Voetbalplaatjes, munten, postzegels etc. En ik weet hoe het kan voelen als een verzameling niet compleet is. Het is ook een mooi platform voor de digitale kunstenaar of vakman. Je kan bijvoorbeeld een galerie opzetten en zo je werk tonen en verkopen.
Oh ja, en “fungible” betekent iets als “”capable of being used in place of another; capable of being replaced”. En dus non-fungible is niet-vervangbaar, uniek. Een definitie van een NFT is dan: Een koppeling (een soort eigendom) op een blockchain van een account aan een uniek (niet uitwisselbaar) digitaal item via een smart contract. NFT is een manier om eigenaarschap te koppelen aan digitale objecten. Wel “fungible”, inwisselbaar, zijn geld, fysiek en digitaal.